جاودانگی - پرواز تا سقوط

کمیل کسان خود را بگو تا پسین روز پى ورزیدن بزرگیها شوند و شب پى برآوردن نیاز خفته‏ها . چه ، بدان کس که گوش او بانگها را فرا گیرد ، هیچ کس دلى را شاد نکند جز که خدا از آن شادمانى براى وى لطفى آفریند ، و چون بدو مصیبتى رسد آن لطف همانند آبى که سرازیر شود روى به وى نهد ، تا آن مصیبت را از او دور گرداند چنانکه شتر غریبه را از چراگاه دور سازند . [نهج البلاغه]

»» جاودانگی
روزی که این‌چنین به زیبایی آغاز شود
                    از برای آن نیست که در حسرت تو بگذرد
                    تو باد و شکوفه و میوهای، ای همه فصول من!
                    بر من چنان سالی بگذر
                    تا جاودانگی را آغاز کنم.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » احمد و سحر ( پنج شنبه 86/9/22 :: ساعت 4:21 عصر )

»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ
جاودانگی
[عناوین آرشیوشده]

اوقات شرعی

>> بازدید امروز: 58
>> بازدید دیروز: 9
>> مجموع بازدیدها: 72183

» درباره من